Τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2019 πραγματοποιήθηκε ενημερωτική συνάντηση στην αίθουσα εκδηλώσεων της Περιφερειακής Δ/νσης Εκπ/σης Κεντρικής Μακεδονίας, στην οποία συμμετείχαν: η Διευθύντρια της Αυτοτελούς Δ/νσης Διοικητικής, Οικονομικής και Παιδαγωγικής Υποστήριξης και οι Προϊστάμενοι των Τμημάτων Α΄ Διοικητικών Υποθέσεων και Γ΄ Προσωπικού της Περιφερειακής Δ/νσης Εκπ/σης Κεντρικής Μακεδονίας καθώς και οι Διαχειριστές Ψηφιακού Οργανογράμματος και οι Διαχειριστές Περιγραμμάτων Θέσεων Εργασίας των Δ/νσεων Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης Κεντρικής Μακεδονίας.

Συζητήθηκαν θέματα που άπτονται του νέου νομικού πλαισίου κινητικότητας και παρουσιάστηκε η διαδικασία συμπλήρωσης του Ψηφιακού Οργανογράμματος και των Ειδικών Περιγραμμάτων Θέσεων εργασίας των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική. Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου. Μοναχή έγνοια η γλώσσα μου  στις αμμουδιές του Ομήρου  (Από το Άξιον Εστί Του Οδυσσέα Ελύτη 1911-1996).

«Μήγαρις έχω άλλο στό νού μου, πάρεξ ελευθερία καί γλώσσα;»

Δ. Σολωμός (8 Απριλίου 1798  9 Φεβρουαρίου 1857).

Η αξία της ελληνικής γλώσσας αποτυπώνεται στην ίδια τη δύναμή της. Την ιστορικότητα και διαχρονικότητα. Πρόκειται για μια γλώσσα που μιλιέται αδιαλείπτως εδώ και 40 αιώνες! Επί 28 αιώνες γράφεται με την ίδια γραφή και το ίδιο ελληνικό αλφάβητο, ενώ επί 24 αιώνες γράφεται με την ίδια ορθογραφία.Είναι η γλώσσα μέσω της οποίας μας άφησαν το έργο τους σπουδαίοι φιλόσοφοι, ποιητές και συγγραφείς. Πλάτων, Θουκυδίδης, Αισχύλος, Αριστοφάνης, Ιπποκράτης και τόσοι άλλοι.Είναι η γλώσσα που στοιχειοθέτησε την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού και που διαχωρίζει όλους τους προελληνικούς από τους μεθελληνικούς πολιτισμούς. Είναι η πλούσια γλώσσα της λογοτεχνίας και η ακριβής γλώσσα της επιστήμης.

Καμία γλώσσα στον κόσμο όσο η ελληνική δεν διακρίνεται από αρτιότητα, πλαστικότητα και άριστη απόδοση όσο και αξιοθαύμαστη ευκρίνεια της ουσίας όλων των δημιουργημάτων του στοχασμού των ανθρώπων. Είναι μία γλώσσα καθαρά αιτιατή και όχι συμβατή, καθόσον εκφράζει πλήρως αυτό το οποίο υποδηλώνει. Με τον τεράστιο πλούτο λεξιλογίου, γραμματικής και συντακτικής δομής κέρδισε επάξια τον τίτλο της μητέρας των γλωσσών. Η ελληνική γλώσσα, όπως ένας ζωντανός οργανισμός, έχει την τάση να εξελίσσεται σταδιακά στο διάβα του χρόνου, να προσαρμόζεται στις ιστορικές, κοινωνικές και πολιτισμικές μεταλλάξεις και να προσδίδει την ιδιαιτερότητα κάθε εποχής. Ποιος άραγε δεν γνωρίζει ότι τα πρώτα λογοτεχνικά αριστουργήματα, που αποκρυπτογραφούν την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, είναι δείγματα του ελληνικού λόγου και διανόησης; Τα Ομηρικά έπη αποτελούν το απόσταγμα ενός ανώτερου στοχασμού καθώς συνδέονται αρμονικά με τις ποιητικές συλλογές του Δ. Σολωμού, του Κ. Παλαμά, του Γ. Σεφέρη, του Οδ. Ελύτη και τόσων άλλων επιφανών δημιουργών του νεοελληνικού μας πολιτισμού.

Για όλους αυτούς τους λόγους η γνώση και η κατανόηση της γλώσσας θα πρέπει να είναι βασική εκπαιδευτική επιδίωξη. Διότι το πνευματικό επίπεδο ενός λαού δεν είναι άσχετο με το επίπεδο γνώσης της γλώσσας του. Επομένως, η γνώση της γλώσσας αποτελεί και τον όρο επιβίωσης της ελληνικότητάς μας.

Ο Περιφερειακός  Διευθυντής                                                                                          

 Α/θμιας & Β/θμιας  Εκπ/σης

    Κεντρικής Μακεδονίας       

  Παναγιώτης Ζ. Ανανιάδης

        Γεωλόγος-Θεολόγος                                        

Η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας όσον αφορά στην όξυνση που προκλήθηκε στο 2^ο Γυμνάσιο Καλαμαριάς, καθώς υπήρξε έγγραφη καταγγελία των γονέων του 12χρονου μαθητή, οφείλει να διερευνήσει το περιστατικό για την ακρίβεια των καταγγελιών, με σκοπό να επιλυθεί το ζήτημα προς ωφέλεια όλων όσων εμπλέκονται στο συγκεκριμένο ζήτημα, ώστε να επέλθει η απαραίτητη ηρεμία στο συγκεκριμένο σχολείο, προκειμένου να επιτευχθεί ο κεντρικός στόχος του σχολείου που είναι η μάθηση για όλους τους μαθητές.

Η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας καταδικάζει απερίφραστα τη διανομή φυλλαδίων με ακραίο εθνικιστικό, ρατσιστικό και μισαλλόδοξο περιεχόμενο σχετικά με τη συμφωνία των Πρεσπών και το λεγόμενο «Μακεδονικό ζήτημα», σε 12χρονα παιδιά εν ώρα μαθήματος.

Ο εκπαιδευτικός οφείλει  να είναι αποστασιοποιημένος από την πολιτική συγκυρία να μην δημιουργεί συνθήκες μισαλλοδοξίας, οργής και θυμού στους/στις μαθητές/τριες του, αλλά να δημιουργεί στην τάξη συνθήκες γόνιμης και κριτικής σκέψης, να καλλιεργεί τις πανανθρώπινες αξίες της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών, του αλληλοσεβασμού και
της αποδοχής, να μην παραποιεί την ιστορική αλήθεια ανάλογα με την προσωπική του εκτίμηση και να μην δηλητηριάζει τις ψυχές των παιδιών με καταστροφολογίες.

Το περιστατικό σε Δημοτικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης, όπου δασκάλα μοίρασε κείμενο σε μαθητές της που είναι αποτέλεσμα προσωπικών απόψεων της, το θεωρούμε απαράδεκτη ενέργεια που χρήζει πειθαρχικής διερεύνησης.

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, οι άνθρωποι των γραμμάτων και ειδικότερα όσοι εμπλεκόμαστε στη μαθησιακή διαδικασία, δάσκαλοι και μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, τιμάμε τους τρεις μεγάλους αυτούς αγίους, το Βασίλειο το Μέγα, το Γρηγόριο το Θεολόγο και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο, αναγνωρίζοντας τη σημαντική προσφορά τους και προβάλλοντάς τους σα διαχρονικά πρότυπα δασκάλων και μαθητών. Και οι τρεις υπήρξαν αξιοθαύμαστοι για πάρα πολλά πράγματα. Σαν κοινωνικοί εργάτες, σαν άνθρωποι της αγάπης, σαν αγωνιστές της αλήθειας και της δικαιοσύνης, σαν συγγραφείς και ποιητές, σαν ασκητές, σαν λειτουργοί και ιεράρχες, σαν άνθρωποι της υπομονής, της ανεξικακίας και της ανθρωπιάς. Υπήρξαν ανοιχτά μυαλά κι ελεύθεροι άνθρωποι, για αυτό και τα κηρύγματα τους είναι πρωτοποριακά, όχι μόνο για την εποχή τους μα και για τις μέρες μας ακόμα. Αντανακλούν το πραγματικό πνεύμα του Ευαγγελίου, έξω από σκοπιμότητες και αδιάφορα για το αν αυτό αρέσει στο κατεστημένο της εποχής ή ταράζει τα νερά.

Τα κοινωνικά προβλήματα της αδικίας, της εκμετάλλευσης, της υποτίμησης των γυναικών και της δουλείας τους απασχόλησαν τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά. «Ποιον, λέει ο πλούσιος, αδικώ κρατώντας τα δικά μου;», «Πες μου, ποια δικά σου;» ερωτά ο Μέγας Βασίλειος. «Από πού, αφού τα πήρες, τα έβαλες στη ζωή σου;» Και συνεχίζει με το παράδειγμα του ανθρώπου που μπαίνει πρώτος στο θέατρο και πιάνει τα διπλανά άδεια καθίσματα και εμποδίζει να καθίσουν αυτοί που μπαίνουν μετά. «Τέτοιοι είναι οι πλούσιοι. Διότι αφού προκαταλάβουν τα κοινά, τα ιδιοποιούνται επειδή πρόλαβαν» (Μ. Βασιλείου, εις το « Καθελώ μου τας αποθήκας» PG 31, 276 ).

Λέει ο Γρηγόριος: «Η φτώχεια και ο πλούτος, αυτό που ονομάζουμε ελευθερία και δουλεία, και τα παρόμοια, ύστερα υπεισήλθαν στο ανθρώπινο γένος, όπως ακριβώς μερικές κοινές αρρώστιες που ήρθαν μαζί με την κακία, όντας επινοήματά της. Δεν ήταν όμως, λέει (η Γραφή ), έτσι από την αρχή. Εσύ να βλέπεις την πρώτη ισότητα και όχι τη μετέπειτα διαίρεση. Όχι το νόμο του ισχυρού, αλλά του Δημιουργού» (Γρηγορίου θεολόγου περί φιλοπτωχείας PG 35 ,892 A-B). «Δε φρίττεις άνθρωπε, δεν κοκκινίζεις από ντροπή, ονομάζοντας επιτιθέμενο αυτόν που παλεύει για το ψωμί του; Και αυτό είναι έγκλημα της δικής μας ωμότητας. Διότι, επειδή δεν ανεχόμαστε να δίνουμε εύκολα, αναγκάζονται να επινοούν μύριες πονηριές , ώστε να ξεγελάσουν την απανθρωπιά μας και να μαλακώσουν τη σκληρότητά μας. Και μάλιστα επιτιθέμενος είσαι (εσύ), διότι, αν και έρχεσαι συχνά στην εκκλησία και ακούς τα κηρύγματά μου, όμως στην αγορά προτιμάς και το χρυσάφι σου και τις επιθυμίες σου και τις ανθρώπινες φιλίες από τις δικές μου προτροπές» (Ιωάννου Χρυσοστόμου Εις την προς Ρωμαίους ΙΔ΄ PG 60, 535,536 ) 63, 176 .

Σε μια εποχή που τα παιδιά μας αναγκάζονται να απομνημονεύουν ξερές γνώσεις αποκομμένες από τη ζωή και τα ενδιαφέροντά τους, χωρίς να έχουν πεισθεί για την αξία τους, και εμείς οι δάσκαλοι τείνουμε να μεταβληθούμε, ακούσια ή όχι, σε ψυχρά όργανα εφαρμογής παιδαγωγικών επιλογών. Υπηρετούμε σκοπιμότητες ξένες προς την ολοκλήρωση και την ευτυχία των μαθητών μας, θυσιάζοντας συχνά και την προσωπική επαφή μαζί τους, γιατί η κοινωνική αναλγησία έχει γενικευτεί ανησυχητικά, ο καταναλωτισμός προβάλλει σαν ύψιστο ιδανικό της ζωής. Άνθρωποι φαύλοι κι εκμεταλλευτές ονομάζονται ευεργέτες δίνοντας κάτι από αυτά που συνάγουν άδικα κι έτσι εξασφαλίζουν την καταξίωση ακόμα και στον εκκλησιαστικό χώρο, σε μια εποχή που τα κηρύγματα έγιναν πληθωρικά μα κανείς δεν έχει διάθεση να τα ακούσει γιατί δεν εμπνέει η προσωπικότητα των κηρύκων. Σε μια εποχή που δεν έχουμε πού να στρέψουμε τα μάτια μας για να γλιτώσουμε την απόγνωση, οι τρεις αυτοί μεγάλοι φωστήρες της τρισηλίου θεότητος, ο Βασίλειος ο Μέγας, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στέκονται μπροστά μας ακέραιοι και σεμνοί, σαν δωρικές κολώνες, αθάνατα πρότυπα πνευματικού κάλλους διασώζοντας το ανθρώπινο πρόσωπο σε όλο του το μεγαλείο.

Το παρόν μήνυμα να αναγνωστεί σε όλες τις σχολικές μονάδες της αρμοδιότητάς σας.

Ποιο νόημα έχει σήμερα η γιορτή των Χριστουγέννων; Τα Χριστούγεννα είναι ακόμα μια χριστιανική γιορτή; Παρατηρώντας τις χριστουγεννιάτικες πρακτικές των αγορών και της κατανάλωσης φαίνεται ότι στην κουλτούρα μας τα Χριστούγεννα είναι ήδη άθεα ή αν προτιμάτε αγνωστικιστικά και σίγουρα βαθιά κοσμικά. Χριστιανικό παρέμεινε μόνο το τελετουργικό που επαναλαμβάνεται, η γιορτή, η οποία, όσο καμιά άλλη, είναι αληθινά «επιβεβλημένη». Επιβεβλημένη από ποιον; Από την οικονομία μας, φυσικά, η οποία, όσο και αν βρίσκεται σε κρίση, παραμένει μια οικονομία της αφθονίας, με φανερή σε όλους την κατανάλωση και τη σπατάλη. Τι σχέση έχει η ταπεινή γέννηση του Θεανθρώπου με όλη αυτή τη λάμψη; Δεν ενδιαφέρει πιθανόν να κατανοήσουμε ότι το κοσμοσωτήριο γεγονός της ενανθρωπήσης του Υιού και Λόγου του Θεού, που γιορτάζουμε, έχει παμμέγιστη αξία για τη ζωή μας, για την προσωπικότητά μας, για την έννοια άνθρωπος. Προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, για να θεραπεύσει τον άνθρωπο από τα τραύματα της πτώσης. Σαρκώθηκε από την Αειπάρθενο Μαρία και το Άγιο Πνεύμα και έγινε τέλειος άνθρωπος, για να θεώσει τον άνθρωπο. Αληθινός Θεός και τέλειος άνθρωπος, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, μας σώζει από τις αμαρτίες μας, γιατί είναι ταυτόχρονα και Θεός και άνθρωπος. Δεν μπορούσε να έρθει ο άνθρωπος στο Θεό και με την ενανθρώπηση, ήρθε ο Θεός στον άνθρωπο.

Τα Χριστούγεννα είναι η νίκη και ταυτόχρονα η ήττα του Χριστιανισμού. Νίκη γιατί μπόλιασαν τον κόσμο με το Ευαγγέλιο της Αγάπης και ήττα γιατί το Ευαγγέλιο της Αγάπης νοθεύτηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι περισσότεροι Χριστιανοί να πιστεύουν ότι μπορούν να γίνουν τα πάντα καινά, χωρίς να τρωθούν οι μηχανισμοί που σπέρνουν την ανισότητα και τον θάνατο, δηλαδή χωρίς να χάσουν τη βολή τους. Η ιδεολογικοποίηση του Ευαγγελίου και η προσαρμογή ή και παραποίηση των λόγων του Χριστού κατά τη βόλεψή μας οδηγεί στην αδικία των συνανθρώπων μας. Ο ρατσισμός, ο εθνοφυλετισμός, η εξουσιαστικότητα και η κυριαρχικότητα έναντι των συνανθρώπων μας, αλλά και η δικαιολόγηση του πλούτου, αποτελούν τα μεγαλύτερα αμαρτήματα των Χριστιανών που τα υποστηρίζουν. Στην Χριστιανική ιστορία το υπόλειμμα ήταν αυτό που κρατούσε την φλόγα του Χριστιανισμού ζωντανή.

Χρόνια πολλά σε όλους, υγεία, ειρήνη και προκοπή σε Μαθητές, συναδέλφους Εκπαιδευτικούς και σε όλο το Διοικητικό προσωπικό των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης.

Την Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018 επισκέφτηκε την Περιφερειακή Διεύθυνση Α/θμιας & Β/θμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας ο κ. Pierre-Yves Turellier, Ακόλουθος Εκπαιδευτικής Συνεργασίας της Γαλλικής Πρεσβείας, συνοδεία της κ. Ιωάννας Οικονόμου, Υπεύθυνης του Τμήματος Εκπαιδευτικής Συνεργασίας του Γαλλικού Ινστιτούτου και της κ. Αγγελικής Κωφίδου, Συντονίστριας Εκπαιδευτικού Έργου Γαλλικής Γλώσσας. Την Γαλλική αντιπροσωπία υποδέχθηκαν ο κ. Παναγιώτης Ανανιάδης, Περιφερειακός Διευθυντής Α?/θμιας & Β?/θμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, και η κ. Κρυσταλλία Στάικου Αν. Προωθήτρια Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων. Η συνάντηση εξελίχθηκε μέσα σε πολύ φιλικό και συνεργατικό κλίμα, ενώ οι παρευρισκόμενοι συζήτησαν για τις ομοιότητες και τις διαφορές των δύο εκπαιδευτικών συστημάτων (γαλλικού & ελληνικού). Τέθηκε το θέμα της ενημέρωσης γονέων και μαθητών/τριών για τις δυνατότητες εκμάθησης της δεύτερης ξένης γλώσσας κατά την Δ? δημοτικού, ενώ παράλληλα συζητήθηκε η υπογραφή του Συμφώνου Συνεργασίας μεταξύ των δύο Εκπαιδευτικών Περιφερειών της Νίκαιας- Μασσαλίας και της Κεντρικής Μακεδονίας, η οποία αναμένεται αρχές Απριλίου 2019.

Την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας κ. Παναγιώτη Ανανιάδη με τον Αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας κ. Κώστα Καλαϊτζίδη και τον Δήμαρχο Βέροιας κ. Κωνσταντίνο Βοργιαζίδη. Παραβρέθηκαν, επίσης, η Περιφερειακή Σύμβουλος Ημαθίας κα Νίκη Καρατζιούλα, ο Αντιδήμαρχος Παιδείας κ. Γεώργιος Σοφιανίδης και ο Οργανωτικός Συντονιστής Εκπαίδευσης Ημαθίας κ. Νίκος Γραίκος.

Στη σύσκεψη, που έγινε στο γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη, συζητήθηκε το θέμα της στέγασης του 3^ου Περιφερειακού Κέντρου Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού με έδρα τη Βέροια. Με την ευκαιρία, ο Περιφερειακός Διευθυντής επισκέφτηκε με τον Αντιπεριφερειάρχη τον χώρο που παραχωρεί η Περιφερειακή Ενότητα Ημαθίας.

Μετά από αυτή τη συνάντηση είναι βέβαιο ότι το ΠΕ.Κ.Ε.Σ Ημαθίας θα στεγαστεί στον πιο κατάλληλο χώρο ώστε να επιτευχθεί η εύρυθμη λειτουργία της Υπηρεσίας.

Σαράντα πέντε χρόνια τώρα υπάρχει ένα αίτημα σε εκκρεμότητα. Ψωμί-παιδεία-ελευθερία. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι ένα ιστορικό γεγονός που σημάδεψε ποικιλότροπα την ελληνική κοινωνία. Συνέβη μια ορισμένη στιγμή της νεοελληνικής εξέλιξης, εξέφρασε κάποιες συγκεκριμένες ανάγκες που διαστρέφονταν ή καταπιέζονταν, είχε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Ιστορικό προϊόν των ειδικών συνθηκών της περιόδου εκείνης, είχε ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα που καθορίστηκε από τους στόχους και τα οράματα που κίνησαν τους πρωταγωνιστές στο στίβο της άμεσης αντιπαράθεσης με το στρατιωτικο-φασιστικό καθεστώς.

Σαράντα πέντε χρόνια μετά, σε αντίθεση με όλες τις εύκολες οπτικές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μια τοποθέτηση που θα ήθελε να σέβεται την ιστορία οφείλει να κινηθεί στην αποκατάσταση της ιστορικότητας του Πολυτεχνείου, διαλύοντας την πραγματικότητα των παραστάσεων και των φαινομένων που έχουν δημιουργήσει για αυτό, όσοι το αρνήθηκαν και το αρνούνται. Δηλαδή, να εξετάσει την αλήθεια των διακηρύξεων περί «δικαίωσης», περί «επανάληψης» ή περί «συνέχισης» του αγώνα. Η διαστρέβλωση του νοήματος του Πολυτεχνείου με τις γιορτές καρικατούρες έχει συγκεκριμένη στόχευση. Όταν αναφέρονται στη γενιά του Πολυτεχνείου, όποιοι το κάνουν, αναφέρονται συνήθως στους επώνυμους, ή σε ένα στρώμα φοιτητών που πέρασε στα κόμματα, μικρά ή μεγάλα, και σήμερα βρίσκονται στο επίκεντρο διάφορων επαγγελματικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Πρόκειται για μια βολική αναφορά γιατί αναπαράγει την εικόνα του «συστήματος» που όλα τα ενσωματώνει. Σύμφωνα, όμως, με έρευνα που πραγματοποιήθηκε, μόνο το 2,26% από αυτούς που συμμετείχαν στο Πολυτεχνείο ενσωματώθηκε σε κόμματα ή έγινε επώνυμος. Το πνεύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, είναι αυτό που θα ονομάζαμε το ξεπέρασμα κάθε είδους  φόβου.

Ήταν χούντα, τα πολυβόλα κροτάλιζαν, τα κρατητήρια είχαν μεταβληθεί σε μακελειά, το επαγγελματικό μέλλον κρεμιόταν στο τσιγκέλι, όμως ο πόθος για την ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία από τη μια και το πνεύμα  της συλλογικότητας από την άλλη δημιούργησαν ένα γεγονός που θα στέκεται πάντα ψηλά στη νεοελληνική ιστορία. Πρόκειται για αυτό που ονομάζουμε μαζικό ηρωισμό και διάθεση θυσίας, που διαλύει τα πολλά «εγώ» και δημιουργεί ένα μεγάλο «εμείς» έτοιμο να πυρπολήσει και να πυρποληθεί για ένα μεγάλο σκοπό. Το έχουμε ανάγκη σήμερα αυτό το πνεύμα της θυσίας, αυτή την αποκοτιά που οδηγεί στο συλλογικό αγώνα. Κατανοούμε τα προβλήματα, τη θλίψη, την απογοήτευση, όμως ο ατομισμός δεν είναι λύση. Η νεολαία που βρέθηκε στην προφυλακή του λαϊκού αγώνα το 1973, πρέπει και μπορεί να γίνει ξανά στις σημερινές συνθήκες, αποφασιστικός και αδούλωτος προμαχώνας της λαϊκής αντίστασης. Ενάντια στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, που θέλει τη νέα γενιά υποταγμένη και εξανδραποδισμένη, που σπρώχνει τον ανθό της ελληνικής κοινωνίας, τη νεολαία, στη μετανάστευση, στη ζωή χωρίς δικαιώματα, χωρίς παρόν και δίχως μέλλον.

Το καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας, που οδήγησε την Ελλάδα στη ζοφερή επταετία της στρατιωτικο-φασιστικής δικτατορίας, σήμερα επισωρεύει στις πλάτες του λαού νέα μεγάλα δεινά. Τα τελευταία χρόνια διανύουμε και πάλι κρίσιμες στιγμές και ο ελληνικός λαός καλείται ο ίδιος πια να επαναπροσδιορίσει τις έννοιες «δημοκρατία» και «ελευθερία». Απαιτείται αγώνας! Στον αγώνα αυτόν θα κληθούν προνομιακές ψυχές να οδηγήσουν τη χώρα σε ένα «ξέφωτο». Μόνο με ουσιαστική πατριωτική συνείδηση θα οδηγηθούμε στην εθνική ανεξαρτησία από τις ξένες δυνάμεις. Το παλιό πεθαίνει, το καινούριο δεν έχει γεννηθεί ακόμα. Είναι ευθύνη μας να είμαστε σε εγρήγορση.

Παρακαλούμε το παρόν μήνυμα να διαβαστεί σε όλες τις Σχολικές Μονάδες.

Ο Περιφερειακός Διευθυντής                                                                                  

Α/θμιας& Β/θμιας Εκπαίδευσης

Κεντρικής Μακεδονίας

Παναγιώτης Ζ. Ανανιάδης

Γεωλόγος-Θεολόγος